Vrijheid moet je vieren

“‘DE STOOTTROEPER
MOEDIG IN DE STRIJD
EN MET BELEID
DEN VADERLAND GETROUWE.’ ”

Monument en Kapel Stoottroepers

Onlangs was ik voor de Maas en Waler met mijn camera op pad voor een portret van John Plamont bij het ereveld en monument van het Regiment Stoottroepen Prins Bernhard. Hier maakte ik o.a. deze twee foto’s. Ze inspireerden me tot het schrijven van het onderstaande blog, waarin ik kort heb beschreven welke betekenis het herdenken en het vieren op 4 en 5 mei voor mij heeft.

View fullsize

John Plamont bij het monument voor het regiment Stoottroepen

View fullsize

En voor de poort van de Stoottroeperskapel

Herdenken

Wanneer ik besef hoeveel mensen hun leven gaven in de strijd tegen onderdrukking, dan kan ik hen alleen met dankbaarheid herdenken. Maar ik vergeet onze veteranen niet. Ook zij dragen wonden die ze opliepen ter bescherming van vrede en veiligheid in Nederland en ver daarbuiten. Ik denk aan de geallieerden, de helden van het verzet en de stoottroepers die meevochten in de laatste maanden van de tweede wereldoorlog, maar ook aan alle militairen die daarna namens ons uitgezonden werden naar alle delen van de wereld. Ik heb respect voor hen die dienden.

Ik sta op 4 mei om 20.00 uur stil bij mijn vrijheid.

Vieren

Wanneer ik stilsta bij de ellende die oorlog brengt en me realiseer dat ik dankbaar mag zijn voor de vrede, voel ik me verplicht deze ook vieren. Door het vieren van de vrijheid erkennen we immers haar waarde. We laten zien dat het ons niet onverschillig laat. Daarnaast vind ik het belangrijk dat deze boodschap wordt doorgegeven. In het dagelijkse leven ligt onderdrukking immers op de loer. In een groter nationaal en internationaal verband ook. De vrijheid om te zijn wie je bent en jezelf ook zodanig te uiten is een zwaar bevochten recht dat ook vandaag nog bewaakt én gevierd moet worden.

Hoe vier jij jouw vrijheid op 5 mei?

Stormy Skies

Herfstweer

De bomen zijn nog maar net aan het verkleuren en daar kiest de zomer het hazenpad, ons achterlatend met een huilende wind en het gekletter van druppels tegen de ramen. Voor je het huis uit gaat, even buienradar checken! Anders loop je risico op een nat pak. Het is echter niet slechts kommer en kwel. Zeker niet voor de fotograaf. Want er breekt een tijd aan met magische kleuren en eindelijk weer een interessante lucht. Waar in de zomermaanden geen bal te beleven valt, drijven nu de wolken in frequent wisselende formaties voorbij.

Af en toe lukt het een zonnestraal een opening te vinden en wurmt het licht zich door het wolkendek voor een spiegelende rimpeling in de vijver…..

Fujifilm X-H1

Fotostudio

Een raam als lichtbron

Toch weer even heimwee naar de oude studio in Horssen met dat raam dat veel in beeld is geweest. De nieuwe studio in Dreumel is echter veel praktischer. Ach als ik wil kan ik natuurlijk ook in de oude studio terecht. Waar ik dan vooral aan denk is de nostalgische sfeer die in de oude boerderij aanwezig was. Gelukkig waren alle voorzieningen prima. We hadden een keukentje, verwarming en ook alle sanitair was aanwezig. Het grootste nadeel was dat ik telkens moest reserveren en dan al mijn spullen naar binnen moest sjouwen en opstellen. Dat is nu in Dreumel gelukkig veel beter geregeld.

Ilaya voor dat bekende raam.

Truckerskonvooi Boldershof

Truckerskonvooi met de Fujifilm XPro-2

Vandaag reed een lange stoet door het Land van Maas en Waal. Luid toeterend kwamen de vrachtwagens ook door het even daarvoor nog slaperige Horssen. Vele transportbedrijven, chauffeurs en vrijwilligers bezorgden de verstandelijk gehandicapte medemens een mooie dag. Reden dus om even te gaan kijken. En te fotograferen!

Ook De Horst geeft u de ruimte. Handig met zo'n colonne.

Zwaaien

Uiteraard werd elke vrachtwagen verwelkomt. De Horssenaren groeten je sowieso wanneer je door hun dorp rijdt. Maar voor deze stoet waren ze speciaal naar de Rijdt gekomen.

Oldtimer

Youngtimers

Deze kinderen waren zo verstandig hun oren te beschermen. Toeteren hoort erbij en bovendien verhoogt het de beleving, maar voor deze kids was het iets teveel van het goede. En dan kun je dus beter even niet zwaaien.